الهی وربی من لی غیرک

امامزاده سلطان سیدعلی نائین 

نسب این امامزاده جلیل القدر بنا به گفته و اعتقاد بزرگان و معتمدین شهر و کتب تاریخی نایین به امام موسی بن جعفر (علیه السلام) می رسد.

مؤلف تاریخ نائین به نقل از سالک این امامزاده را صاحب کرامت ذکر کرده است و وی را سیدی بزرگوار نامیده است. مؤلف کتاب (طرائق الحقائق) نیز از این امامزاده با احترام یاد کرده و این بیت را ذکرمی کند:

این گنبد و رواق که از عرش برتر است

خود بارگاه زاده موسی بن جعفر(علیه السلام) است

التماس دعا 

حتما به شهرنائین سفرکنید❤️🌹

زیارت نامه شهدا

بسم الله الرحمن الرحیم

اَلسَّلامُ عَلَیکُم یَا اَولِیاءَ اللهِ وَ اَحِبّائَهُ ،

اَلسَّلامُ عَلَیکُم یَا اَصفِیَآءَ اللهِ وَ اَوِدّآئَهُ ،

اَلسَلامُ عَلَیکُم یا اَنصَارَ دینِ اللهِ ، اَلسَلامُ

عَلَیکُم یا اَنصارَ رَسُولِ اللهِ ، اَلسَلامُ عَلَیکُم

 یا اَنصارَ اَمیرِالمُومِنینَ ، اَلسَّلامُ عَلَیکُم

 یا اَنصارَ فاطِمَةَ سَیِّدَةِ نِسآءِ العالَمینَ ،

 اَلسَّلامُ عَلَیکُم یا اَنصارَ اَبیمُحَمَّدٍ الحَسَنِ

 بنِ عَلِیٍّ الوَلِیِّ النّاصِحِ ، اَلسَّلامُ عَلَیکُم

یا اَنصارَ اَبیعَبدِ اللهِ ، بِاَبی اَنتُم وَ اُمّی

 طِبتُم ، وَ طابَتِ الاَرضُ الَّتی فیها دُفِنتُم ،

 وَفُزتُم فَوزًا عَظیمًا ، فَیا لَیتَنی کُنتُ

مَعَکُم فَاَفُوزَمَعَکُم .

نسب این امامزاده جلیل القدر بنا به گفته و اعتقاد بزرگان و معتمدین شهر و کتب تاریخی نایین به امام موسی بن جعفر (علیه السلام) می رسد.

مؤلف تاریخ نائین به نقل از سالک این امامزاده را صاحب کرامت ذکر کرده است و وی را سیدی بزرگوار نامیده است. مؤلف کتاب (طرائق الحقائق) نیز از این امامزاده با احترام یاد کرده و این بیت را ذکرمی کند:

این گنبد و رواق که از عرش برتر است

خود بارگاه زاده موسی بن جعفر(علیه السلام) است

علی ای همای رحمت، تو چه آیتی خدا را

که به ماسوا فکندی همه سایه هما را

دل اگر خداشناسی، همه در رخ علی بین

به علی شناختم من به خدا قسم خدا را

به خدا که در دو عالم اثر از فنا نماند

چو علی گرفته باشد سر چشمهٔ بقا را

مگر ای سحاب رحمت تو بباری ارنه دوزخ

به شرار قهر سوزد همه جان ماسوا را

برو ای گدای مسکین در خانه علی زن

که نگین پادشاهی دهد از کرم گدا را

بجز از علی که گوید به پسر که قاتل من

چو اسیر توست اکنون به اسیر کن مدارا

بجز از علی که آرد پسری ابوالعجائب

که علم کند به عالم شهدای کربلا را

چو به دوست عهد بندد ز میان پاکبازان

چو علی که می‌تواند که به سر برد وفا را

نه خدا توانمش خواند نه بشر توانمش گفت

متحیرم چه نامم شه ملک لافتی را

به دو چشم خون‌فشانم هله ای نسیم رحمت

که ز کوی او غباری به من آر توتیا را

به امید آن که شاید برسد به خاک پایت

چه پیامها سپردم همه سوز دل صبا را

چو تویی قضای گردان به دعای مستمندان

که ز جان ما بگردان ره آفت قضا را

چه زنم چو نای هر دم ز نوای شوق او دم

که لسان غیب خوشتر بنوازد این نوا را

«همه شب در این امیدم که نسیم صبحگاهی

به پیام آشنایی بنوازد آشنا را»

ز نوای مرغ یا حق بشنو که در دل شب

غم دل به دوست گفتن چه خوش است شهریارا

https://ganjoor.net/shahriar/gozidegh/sh2